ποίημα για σένα: Ιουλίου 2011

ποίημα για σένα

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

175 ~ ο Γιάννης Ρίτσος για τον Κωνσταντίνο Π. Καβάφη

***

Ύστατη ώρα

Ένα άρωμα έμενε στην κάμαρά του, ίσως μονάχα
απ' την ανάμνηση, μπορεί κι απ' το παράθυρο
μισάνοιχτο στην εαρινή βραδιά. Ξεχώρισε
τα πράγματα που θα 'παιρνε μαζί του. Σκέπασε
μ' ένα σεντόνι τον μεγάλο καθρέφτη. Κι ακόμη
στα δάχτυλά του εκείνη η αφή ευμελών σωμάτων
κ' η αφή, η μοναχική, της πέννας του - όχι αντίθεση'
υπέρτατη ένωση της ποιήσεως. Δεν ήθελε
να απατήσει κανέναν. Πλησίαζε το τέλος. Ρώτησε
ακόμη μια φορά: «Ευγνωμοσύνη τάχα, ή θέληση
ευγνωμοσύνης;» Κάτω απ' το κρεββάτι του πρόβαιναν
γεροντικές οι παντόφλες του. Δε θέλησε
να τις σκεπάσει - (ω, βέβαια, άλλοτε). Μονάχα,
σαν έβαλε το κλειδάκι στην τσέπη του γιλέκου του,
κάθησε πάνω στη βαλίτσα του, καταμεσίς της κάμαρας,
ολομόναχος, κι άρχισε να κλαίει, γνωρίζοντας,
πρώτη φορά με τόση ακρίβεια, την αθωότητά του.


από το βιβλίο Γιάννης Ρίτσος, 12 ποιήματα για τον Καβάφη
εκδ. Κέδρος, 1987

.
Ποιήματα για τον Κ. Π. Καβάφη 1
.

Ετικέτες ,

25.7.11 1 comments

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

174 ~ η Αν Κάρσον για την Άννα Αχμάτοβα

Anne Carson for Anna Akhmatova

***

Αχμάτοβα
(επεξεργασία για σενάριο)

Δεν είναι γυναίκα, είναι μάγισσα, γράφει ο Γκουμιλιόφ (1912)

Το απόγευμα γκριζάρει πάνω από το ιριδίζον χρυσαφί - το χρώμα το Σένμπεργκ -
Και σιωπηλά ξυλιασμένα από το κρύο κοράκια σταματούν πάνω σε κλαδιά που αγανακτούν. Από κάτω κάθισε η Αχμάτοβα με
τα σύμβολά της σαν να χώθηκε σε αφράτα μαξιλάρια. Μια μικρή αμαρτωλή ηλιαχτίδα περιφέρθηκε πάνω της.

...
Ανακωχή και προδοσία

Απόκοσμοι γερανοί και άφυλλα δέντρα θυμίζουν τον διαλυμένο γάμο
Τι έχεις κάνει; τη ρωτάει.
Σε έχω επαναλάβει.

...
Το διαζύγιο είναι γενικά πολύ δύσκολη υπόθεση

Ο Μάρτιος εξακόντισε τα μαχαίρια του στην πόρτα.
Ο Γκουμιλιόφ της δάγκωσε τα χέρια. Αυτό γιατί το έχεις προσθέσει;
Μετακόμισε στην οδό Ιβανόφ, μετακόμισε σε ένα δίχτυ. Όλες οι επακόλουθες αποτυχίες του
εδώ ανάγονται. Συμπεριλαμβανομένου του γάμου του
με μια άλλη γυναίκα ονόματι Άννα.

...
Ξεκινά η εκστρατεία δυσφήμισης της Αχμάτοβα (1922)

Έβρεχε από τον ένα φανοστάτη στον άλλο, ο άνεμος μούγκριζε.
Ο Τρότσκι τής έγραψε κριτική στον Πράβντα: Διαβάζει κανείς με ανησυχία...
και με ανεπίσημη απόφαση του Κόμματος απαγορεύτηκε η ποίησή της (1925).
Δεν πρόσεξε, δεν κατάλαβε τι σήμαινε Κομμουνιστικό Κόμμα τότε.
Ομίχλη έπνιξε την πόλη.
Όλοι οι μεγάλοι ποιητές της Ρωσίας ήταν γύρω στα τριάντα πέντε.
Ακανονίστου σχήματος δέντρα περιπλανιούνταν δίπλα στο κανάλι μες στον θαμπό ήλιο.
... ...

μτφ: Δέσποινα Ρισσάκη

από την ποιητική
τεύχος πέμπτο, Άνοιξη 2010


Ακόμα:
- "Γράμμα δεν πήρα σήμερα κανένα" στo γράμμα σε χαρτί
.

Ετικέτες

14.7.11 0 comments

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

173 ~ ο Νίκος Σπάνιας για τον Ζαν Κοκτώ

Nikos Spanias for Jean Cocteau

***

Jean Cocteau

O οπιομανής είναι ζωντανός ταριχευμένος
οι ρυτίδες του προσώπου του κλείνουν
κι ανοίγουν παρακλητικά
Το κορμί του σέρνεται λυγίζει σφαδάζει πετά
Παίρνει το σχήμα άλλου κορμιού
το κουβαλά κάτω απ' τις μασχάλες του
Τα πορτραίτα της φυγής του
ροφούν λαίμαργα κάθε στοιχείο
ικανό να το σταθεροποιήσει...
ο οπιομανής γίνεται αδηφάγος άγγελος
όρμος, ανεμιστήρας, γραφομηχανή
με πλήκτρα που αναπέμπουνε
σατανικές, σπαραξικάρδιες μελωδίες
Άβουλο κορμί που πάσχει από γλυκαιμία...


από το βιβλίο Νίκος Σπάνιας, Αμερική
εκδ. Οδός Πανός, 1988

.

Ετικέτες

3.7.11 4 comments