ποίημα για σένα: Αυγούστου 2008

ποίημα για σένα

Κυριακή 31 Αυγούστου 2008

76 ~ ο Νίκος Καββαδίας στον Γιώργο Σεφέρη

***

Εσμεράλδα

Στον Γιώργο Σεφέρη

Ολονυχτίς τον πότισες με το κρασί του Μίδα
κι ο φάρος τον ελίκνιζε με τρεις αναλαμπές.
Δίπλα ο λοστρόμος με μακριά πειρατική πλεξίδα
κι αλάργα μας το σκοτεινό λιμάνι του Cabes.

Απά στο γλυκοχάραμα σε φίλησε ο πνιγμένος
κι όταν ξυπνήσεις με διπλή καμπάνα θα πνιγείς.
Στο κάθε χάδι κ' ένας κόμπος φεύγει ματωμένος
απ' το σημάδι της παλιάς κινέζικης πληγής.

Ο παπαγάλος σου 'στειλε στερνή φορά το "γεια σου"
κι απάντησε απ' το στόκολο σπασμένα ο θερμαστής,
πέτα στο κύμα τον παλιό που εσκούριασε σουγιά σου
κι άντε μονάχη στον πρωραίον ιστό να κρεμαστείς.

Γράφει η προπέλα φεύγοντας ξοπίσω: "Σε προδίνω",
κι ο γρύλος το ξανασφυράει στριγγά του τιμονιού.
Μη φεύγεις. Πες μου, το 'πνιξες μια νύχτα στο Λονδίνο
ή στα βρωμιάρικα νερά κάποιου άλλου λιμανιού;

Ξυπνάν οι ναύτες του βυθού ρισάλτο να βαρέσουν
κι απέ να σου χτενίσουνε για πάντα τα μαλλιά.
Τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ' αρέσουν
και ξαναγύρνα με τις φώκιες πέρα στη σπηλιά.

Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν
και συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές
στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα
που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές.

(συλλογή "Πούσι")


από το βιβλίο Μαραμπού και Πούσι
εκδ. Γαλαξίας, 1961
.

Ετικέτες ,

31.8.08 0 comments

Κυριακή 24 Αυγούστου 2008

75 ~ ο Γιάννης Ρίτσος για τον Πιερ Πάολο Παζολίνι

Yiannis Ritsos for Pier Paolo Pasolini

***

Στην οδό που δεν ονομάστηκε "Οδός Παζολίνι"

Πλατύ πρωινό της Ρώμης που πλαταίνει το σύμφωνο λάμδα
μες στις φωνές των μικροπωλητών, στα λάστιχα των λεωφορείων,
και στη σιωπή των αγαλμάτων.
Ώχρα σκιασμένη στις ανατολικές προσόψεις
των μαγαζιών και των μεγάρων. Πόρτες και πόρτες
συγκρατούν τα ημικύκλια των ίσκιων σ' ένα. κ ά π ο τ ε. Παράξενο. - είπε -
σε μιαν αρχαία πολιτεία, με κόκκινα και κίτρινα σκοτεινά χρώματα,
να υπάρχουνε παιδιά κρατημένα απ' το χέρι της μάνας τους
σ' αυτούς τους πολυσύχναστους δρόμους, κάτω από αναρίθμητα παράθυρα, εδώ
που ο Παζολίνι σεργιανούσε τις νύχτες του, - Στατσιόνε Τέρμινι, εδώ
που σ' ένα υπαίθριο σανιδένιο κιόσκι ένας χοντρός σύγχρονος Νέρων
πουλούσε στους περιηγητές πολύχρωμα φουλάρια. Αγόρασα ένα κόκκινο
το 'δεσα στο λαιμό μου, και καταμεσής του δρόμου σφύριξα:
E μ π ρ ό ς.. τ η ς.. γ η ς ..ο ι ..κ ο λ α σ μ έ ν ο ι, ..Ε μ π ρ ό ς ..
τ η ς ..γ η ς.. ο ι.. κ ο λ α σ μ έ ν ο ι.

Ρώμη, 18.ΙΧ.78


από την ανθολογία του Ευριπίδη Γαραντούδη
"Η ελληνική ποίηση του 20ού αιώνα"
εκδ. Μεταίχμιο, 2006

.

Ετικέτες ,

24.8.08 10 comments

Κυριακή 17 Αυγούστου 2008

74 ~ ο Νίκος Εγγονόπουλος για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Nikos Εngonopoulos for Federico García Lorca

***

Νέα περί του θανάτου του Ισπανού ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

στις 19 Αυγούστου του 1936 μέσα στο χαντάκι του Καμίνο ντε λα Φουέντε

Η τέχνη κ' η ποίηση δεν μας βοηθούν να ζήσουμε.
η τέχνη και η ποίησις μας βοηθούνε
να πεθάνουμε.

Περιφρόνησις απόλυτη
αρμόζει
σ'όλους αυτούς τους θόρυβους,
τις έρευνες,
τα σχόλια επί σχολίων,
που κάθε τόσο ξεφουρνίζουν
αργόσχολοι και ματαιόδοξοι γραφιάδες,
γύρω από τις μυστηριώδικες κ' αισχρές συνθήκες
της εκτελέσεως του κακορίζικου του Λόρκα
υπό των φασιστών.

μα επί τέλους! πια ο καθείς γνωρίζει
πως
από καιρό τώρα
- και προ παντός στα χρόνια τα δικά μας, τα σακάτικα -
είθισται
να δολοφονούν
τους ποιητάς.


από την ανθολογία του Ρένου Ηρακλή Αποστολίδη
"Ανθολογία της νεοελληνικής γραμματείας"
Τα Νέα Ελληνικά - Αθήναι, 1970

.

Ετικέτες ,

17.8.08 0 comments

Σάββατο 9 Αυγούστου 2008

73 ~ o Ruan Ji για τον Xi Kang

Ruǎn Jí for Xi Kang

***

Τον παλιό καιρό

Τον παλιό καιρό κυκλοφορούσαν πολύανθα αγόρια
Ο Αν Λίνγκ και ο Λονγκ Γιανγκ
Ολόδροσα μπουμπούκια ροδακινιάς και δαμασκηνιάς
Εκθαμβωτικά με χρυσή λάμψη
Ολόχαρα σαν εννέα έαρα'
Λυγερά σαν από φθινοπωρινή πάχνη γερμένα.

Πονηρές ματιές έδιναν αφορμές για όμορφα ξελογιάσματα'
Λαλιά και γέλιο μοσχομύριζαν
Χέρι χέρι γεύονταν την έκσταση του έρωτα
και μοιράζονταν σκεπάσματα και στρωσίδια.

Ζευγάρια πουλιών σε πτήση
ζυγιάζονταν στον αέρα με συνταιριασμένες φτερούγες.
Κιναβαρίτες και πρασινίτες γίνονταν μάρτυρες μιας υπόσχεσης:
"Δεν θα σε ξεχάσω στον αιώνα τον άπαντα!"

μτφ: Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου

~~

In Days of Old

In days of old there were many blossom boys --
An Ling and Long Yang.
Young peach and plum blossoms,
Dazzling with glorious brightness.
Joyful as nine springtimes;
Pliant as if bowed by autumn frost.

Roving glances gave rise to beautiful seductions;
Speech and laughter expelled fragrance.
Hand in hand they shared love's rapture,
Sharing coverlets and bedclothes.

Couples of birds in flight,
Paired wings soaring.
Cinnabar and green pigments record a vow:
"I'll never forget you for all eternity".

.
9.8.08 8 comments