ποίημα για σένα: Σεπτεμβρίου 2008

ποίημα για σένα

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

79 ~ ο Θοδωρής Γκόνης στον Χάρη Βλαβιανό

***

Δώδεκα φύλλα

Στον Χάρη Βλαβιανό
που όλο μου το ζητούσε
κι εγώ το αργούσα, αν και
το είχα υποσχεθεί από την αρxή
Θ.Γ.

...
Να βρω ένα χέρι καλό
να γράψει αυτά που ποθώ
σωστά, στρογγυλά, καθαρά
Να βρω ένα χέρι γερό
Να δέσω. Να πιάσω. Γραμμή
χαρακιά και πορεία.
Να βρω ένα χέρι να μπω
μολύβι γαλάζιο στητό
Στη φλέβα. Στο σώμα.
Στη γλώσσα.
Να βρω.


*

Τετράδια δωδεκάφυλλα
Μόνο.
Τα φύλλα της φτέρης
Παγόνια το εξώφυλλο. Αρσενικά.
Μέσα οι γραμμές στρωτές.
Καθαρές. Αυστηρές.
Όχι πολλά πολλά.
Δώδεκα φύλλα.

[δύο από τα "δώδεκα φύλλα"]

Από την Ποίηση - τ.30, 2007.
26.9.08 0 comments

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2008

78 ~ η Ελένη Κονδύλη για τον Μιχάλη Κατσαρό

***

Για το μιχάλη κατσαρό, με λάθος όνομα544

Σε διάβασα με τις κλαγγές και τα ηλεχτρικά σου αγγίγματα,
Μάτωσες την καρδιά μου!
Κι ερωτευμένη μού απαγόρεψες, στο σπίτι του καλού μου καθώς μπαίνω
Να υμνώ τον Ύψιστο.
Πονάς μαζί του και μαζί μου, τώρα που της κοιλιάς μου ο καρπός Νεκρός
κομίζεται και πίνοντας ατσάλι ο λογισμός του, πάλι σκοτώνεται.
Πονάω κι εγώ κι ας μου γελάς στην όψη
των περσικών περίφημων ταπήτων σου, των οίκων των εκδοτικών,
του όχι της ψυχής
καθώς παγώνει.
Περνώ
Μέσα στου δάσους σού τον πόνο τότε
Και σύρω ανέμους γρήγορους.
Θα δώσω,
Και
Θα πάρω
Το δόρυ του καημού σου πίσω.
Θ’ ανατινάξω τη γραφή και στην ανάγνωση θα σπείρω λάθη, τραβλό - θα το γεννήσω το παιδί σου,
Ποτέ του να μην ψάλλει
Τη δυναστεία των σοφών!
Κωδωνοκρούστη θα γεννήσω.
Μ’ ώμους βαριούς πεσμένους.
Και θ’ ανασύρω εσένα.
Θα σε σταυρώσω με χρυσάφια
Τον πόθο μου θα μακελέψω τέλος
σαν κέντημα στο χέρι της καλής σου.
Κι εσύ θ’ ακούς στον τάφο τρομαγμένος, κι εγώ με ιαχές συγγνώμης και πολέμων
θα προσπαθώ
παλεύοντας

Να κολυμπήσω από την μια στην άλλην άκρη της ζωής.
Και θα’ ναι αμφίβολο πως θα πεθάνω.


Δημοσιεύθηκε στο Lexima.gr (02/06/2005)
.

Ετικέτες ,

17.9.08 0 comments

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

77 ~ ο Γιώργος Κοτζιούλας στην Μαρία Πολυδούρη

***

Μαρία Πολυδούρη

Πολύ ακριβά πληρώσατε, Μαρία,
τη φήμη - πολυτέλεια περιττή -
που σ' ανθοδέσμες ήρθε προσφερτή
στην πιο βαρειά γυναίκεια καρτερία.

Η αριστοκρατική παρηγορία,
που στάθηκε στην κλίνη σας κλαφτή,
δεν ήταν συγκατάβαση αρκετή
για τρίτη θέση μες στη Σωτηρία;

Ω, αν πέρασε η ζωή σας τραγωδία,
κ' έπρεπε να φανή η μοιραία στιγμή
για να προφτάση η επίσημη τιμή,

θα φύγετε όμως με τη συνοδεία
της τυμπανοκρουσίας των θαυμαστών
ελλήνων κριτικών και ποιητών!


από την Ανθολογία της Νεοελληνικής Γραμματείας
του Ρένου Ηρακλή Αποστολίδη
-Τα Νέα Ελληνικά, Αθήναι, 1971
.

Ετικέτες ,

8.9.08 0 comments