ποίημα για σένα: Οκτωβρίου 2007

ποίημα για σένα

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

34 ~ ο Θανάσης Κωσταβάρας για τον Γιώργο Καραβασίλη

***

Η αναχώρηση
Αποχαιρετισμός στον Γ. Καραβασίλη

Ένας ένας φεύγουμε.
Σαν να ξυπνάμε από ασυνήθιστο όνειρο.
Σαν ξαφνικά, να έχουμε βγάλει φτερά.

Μπαίνουμε σε άλλους ουρανούς.
Περνάμε άλλες θάλασσες.

Πάμε να συναντήσουμε τους χτεσινούς μας φίλους.

Μέσα από μαγικά τοπία
προχωρούμε συντροφιά με τ' αγρίμια του δάσους.
Τρυγάμε τους καρπούς από άγνωστα παραδείσια δέντρα.
Ανοίγουμε την αγκαλιά μας στα φιλιά των ανέμων.
Μιλάμε με τα πουλιά.

Ζούμε μιαν άλλη αίσθηση του χρόνου.
Σε πανηγύρια ξέφρενα
μεθάμε με δυνατά ποτά από εξωτικά αποστάγματα.
Καπνίζουμε τσιγάρα σέρτικα με ονειρικά χαρμάνια.
Κι απ' την άλλη
ακούμε τη Μητέρα να μας φωνάζει με το πρώτο μας όνομα.
Γέρνουμε πάνω σε φύλλα στρωμένα από χλοερά παραμύθια.
Γινόμαστε πάλι παιδιά.

Κι απαλλαγμένοι από το βάρος μιας χτεσινής ματαιότητας
για πρώτη φορά αισθανόμαστε ελεύθεροι.
Ελεύθεροι από κάθε είδους ιδιοτέλεια.
Από τον προαιώνιο φόβο
για πάντα, αυτό προπάντων: Ελεύθεροι.


"Αν μετά από μένα μείνουν έστω και δυο στίχοι μου, καλώς πέρασα" έλεγε ο Γιώργος Καραβασίλης (1949-2004). Με το ποίημα "Η αναχώρηση" τον αποχαιρέτησε ο Θανάσης Κωσταβάρας πριν τρία χρόνια. Σήμερα στις 3,30 μ.μ., στο Κοιμητήριο Χαλανδρίου, στέλνουμε τον ύστατο αποχαιρετισμό στον Θανάση Κωσταβάρα που αναχώρησε την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007.


Το ποίημα δημοσιεύθηκε στη λέξη - τ. 183, Ιαν. 2005
.
23.10.07 0 comments

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

33 ~ ο Μίλτος Σαχτούρης στον Νίκο Εγγονόπουλο

***

Ο νεκρός της ζωής μας
Ιωάννης Βενιαμίν δ' Αρκόζι

Στον Νίκο Εγγονόπουλο
Ο Ιωάννης Βενιαμίν δ' Αρκόζι που πέθανε -
"εν ζωή" - και αναστήθηκε μόλις νυχτώνει
κάθε βράδυ σφάζει τα κοπάδια του - γίδια βόδια και
πρόβατα πολλά - πνίγει όλα τα πουλιά του αδειάζει
τα ποτάμια του και πάνω στον κατάμαυρο σταυρό
που 'χει στημένο καταμεσίς στο δωμάτιό του
σταυρώνει την αγαπημένη του. Ύστερα κάθεται μπρος
στ' ανοιχτό παράθυρο καπνίζοντας την πίπα του
φτωχός και δακρυσμένος και σκέφτεται να 'χε
κι αυτός κοπάδια βόδια γίδια και πρόβατα πολλά
να 'χε ποτάμια με γρήγορα ολοκάθαρα νερά
να θαύμαζε κι αυτός το φτερούγισμα των πουλιών
να χαίρονταν κι αυτός τη ζεστή ανάσα της γυναίκας


από την συλλογή "Παραλογαίς" 1948 -
Μίλτου Σαχτούρη: Ποιήματα 1945-1971
εκδ. Κέδρος, 1977

.

Ετικέτες ,

16.10.07 0 comments

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

32 ~ η Γιώγια Σιώκου στον Γιάννη Ρίτσο

***

Επί ατλαζίου διά μετάξης

Αντιστέκομαι στη λήθη
της ιερής χουρμαδιάς σου
με χειρόγραφα από μίσχους μπαμπού,
κατά Ματθαίον πάθη σε λεπρούς ιθαγενείς,
με μια πιρόγα στο χωροχρόνο του λόγου.

Στη λήθη αντιστέκομαι
πάμφωτης ακτίνας,
καθώς διατρέχει το σκήνωμα του Κόγκο,
άυλες πολιτείες, διαρροή πλουτωνίου,
εισδύει σε προθέσεις αιχμηρές, αναπότρεπτες
και εκτρέπεται
από μια ιδιότυπη εμμονή
σε μικρά στιγμιότυπα σκουριάς,
σπασμένα κιονόκρανα ανθρώπινης οδύνης.

Ταπεινά γονατίζω στο κουφάρι του αιώνα
και προσεύχομαι αέναα στη θάλασσα.


από την συλλογή Η αναπαράσταση του ανέφικτου
εκδ. Πατάκη, 1998
.

Ετικέτες ,

9.10.07 0 comments

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

31 ~ ο Νίκος Καββαδίας στον Κώστα Βάρναλη

***

Αρμίδα

Στον Κώστα Βάρναλη

Το πειρατικό του Captain Jimmy,
που μ’ αυτό θα φύγετε και σείς,
είναι φορτωμένο με χασίς
κι έχει τα φανάρια του στην πρύμη.

Μήνες τώρα που ’χουμε κινήσει
και με τη βοήθεια του καιρού
όσο που να πάμε στο Περού
το φορτίο θα το’χουμε καπνίσει.

Πλέμε σε μια θάλασσα γιομάτη
με λογής παράξενα φυτά,
ένας γέρος ήλιος μας κοιτά
και μας κλείνει πού και πού το μάτι.

Μπουκαπόρτες άδειες σκοτεινές,
- πού να ξοδευτήκαν τόννοι χίλιοι;
Μας προσμένουν πίπες αδειανές
και τελωνοφύλακες στο Τσίλι.

Ξεχαμένο τ’ άστρο του Βορρά,
οι άγκυρες στο πέλαγο χαμένες.
Πάνω στις σκαλιέρες σε σειρά
δώδεκα σειρήνες κρεμασμένες.

Η πλωριά Γοργόνα μια βραδιά
πήδησε στον πόντο μεθυσμένη,
δίπλα της γλιστρούσαν συνοδειά
του Κολόμπου οι πέντε κολασμένοι.

Κι έπειτα στις ξέρες του Ακορά
τσούρμο τ’ άγριο κύμα να μας βγάλει'
τέρατα βαμμένα πορφυρά
με φτερούγες γλάρων στο κεφάλι.

(συλλογή "Πούσι")
από το βιβλίο Νίκος Καββαδίας: Μαραμπού και Πούσι
εκδ. Γαλαξίας, 1961

.

Ετικέτες

7.10.07 0 comments

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

30 ~ ο Xε Γουέι στον Γιάννη Υφαντή

***

Ο κύριος Υφαντής
Ο κύριος Υφαντής δεν υφαίνει
προτιμάει να βλέπει καμιά αράχνη
και να έχει φεγγάρι'
τέτοια αραχνομούνα του αρέσει.

Ο κύριος Υφαντής λέει συχνά
ότι διαβάζει και γράφει ωραία πράγματα,
μα όχι στα αρχαία κινεζικά, κι ούτε στα αρχαία αιγυπτιακά
πού είναι ο καημός του.

Ο κύριος Υφαντής δεν πιστεύει στο Θεό και στη βασιλεία Του
πλην όμως δεν κατήργησε την εικόνα του αγίου Δημητρίου, και πήγε
και άναψε κερί. Εις μνήμην, λέει, του μπάρμπα Μήτσου,
εκείνου του αγραμμάτιστου, του χωρικού της Ραΐνας.

Κάποτε όταν εχιόνισε, ο κύριος Υφαντής
βγήκε στα βουνά και θέλησε να περπατήσει στα τέσσερα
ως κοπρόσκυλο ή ως βασιλικό ελάφι
κι εντράπηκε άθελά του μπρος σε δύο κοριτσόπουλα.

Ε, τί να πω άλλο,
εν ολίγοις, τούτος ο κύριος
ο κύριος Υφαντής μας είναι
και δεν είναι ένα πρόβλημα.

Για τον φίλο μου Γιάννη Υφαντή
με αγάπη,
Wei He
Θεσσαλονίκη, 10-12-91

Aπό το προσωπικό site του Γιάννη Υφαντή
.

Ετικέτες

2.10.07