ποίημα για σένα: Νοεμβρίου 2007

ποίημα για σένα

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

39 ~ ο Τζακ Κέρουακ στον Ουίλλιαμ Κάρλος Ουίλλιαμς

Jack Kerouac for William Carlos Williams

***

85ο Χορικό
από τα Mexico City Blues

Μα στ' αλήθεια χρειάζεσαι
τη σωστή λέξη
Στ' αλήθεια τη χρειάζεσαι;
Φυσικά όλα είναι βλακείες
Τρόποι βλακείας
Μια για πάντα

Κύριε Ουίλιαμ Κάρλος
Ουίλιαμς

Τέλος πάντων,
Ένας βλακώδης τρόπος
που θα βάλει τέλος
σ' όλες τις βλακείες
από δω και μπρος

Είναι το ποίημα
Το ποίημα
Θα βάλει τέλος
Στη βλακεία

μτφ: Ρούμπη Θεοφανοπούλου


από τo βιβλίο "Mexico City Blues"
εκδ. Ελεύθερος Τύπος, 1990

.
26.11.07 0 comments

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

38 ~ ο Άδωνης για τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε

Adonis for Rainer Maria Rilke

***

Ράινερ Μαρία Ρίλκε
Αφού πρώτα το ρόδο παραδοθεί στον ήλιο, και μαραθεί,
κληρονομεί ο αγέρας τη σκόνη τη χρυσή,
και τότε για τα διεστώτα της η γη απαγγέλει:
Να το τραγούδι μου που ήρθε ξανά σ' εμένα.

μτφ: Ελένη Κονδύλη-Μπασούκου

από τo βιβλίο "Άδωνης, Οι αναλογίες και οι αρχές"
εκδ. Ελληνικά γράμματα, 2003

.

Ετικέτες ,

20.11.07 0 comments

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

37 ~ ο Δημήτρης Βάρος για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Dimitris Varos for Federico García Lorca

***

H Δήμητρα θρηνεί την Περσεφόνη

Φεντερίκο Γκαρθία
έφτασα για σένα στη Κόρντομπα
Ο αγέρας μυρίζει σβουνιά
κι ηλιοκαμένο στάχυ
Η γη διψά
κι η Δήμητρα θρηνεί την Περσεφόνη

Αυτή η κίτρινη κοιλάδα
είναι απίστευτα μεγάλη
Πρέπει να βρω το παιδί που τρώει πορτοκάλια
Το θεριστή που θερίζει τα στάχυα
Να βρω τη μπαλκονόπορτα
για να βεβαιωθώ πως την άφησαν ανοιχτή

Όμως το δειλινό βάφει μενεξεδιά
τη γέφυρα του Γκουαλντακιβίρ
Oι σκιές σκαρφαλώνουν τρέχοντας
στο τέμενος του Αμπτ ερ Ραμάν
Δεν προλαβαίνω

Κι εδώ δεν έχει τρένο για τα όνειρά μου
Ούτε καράβι για να γυρίσω στο νησί μου
Γίνομαι μια χούφτα χώμα
Και σαν έρχονται οι αγρότισσες
κρατώντας άδεια πανέρια και δρεπάνια
εγώ ψάχνω να βρω
ποια έχει περασμένο στο λαιμό της
ένα στηθοσκόπιο

Μα τη καρδιά μου θα τη δει
το νυστέρι μόνο του νεκροτομείου

Συλλογή: Φρύνη


από τo προσωπικό site του Δημήτρη Βάρου
.

Ετικέτες

15.11.07 0 comments

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

36 ~ ο Γιάννης Γκούμας στον Μάριο ντε Σα-Καρνέιρο

Giannis Goumas for Mário de Sá-Carneiro
***

Μάριο Ντε-Σα Καρνέιρο
Μάριο,
Χρόνια ερωτοτροπούσες με το θάνατο
μέχρι που ο θάνατος ανταπόδωσε το κομπλιμέντο,
με πληρωμή σε είδος, πριν ενενήντα χρόνια,
στο Παρίσι, στο μέσο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Και να ‘μαι τώρα, να παραβιάζω το βασίλειο
που ήταν το θέλημά σου,
με το να δανειστώ τ’ όνομά σου
για να βάλω τίτλο σ’ αυτό το ποίημα.

Σήμερα νιώθω τη μοίρα μου να σκουντά τα χρόνια
ρεζερβέ για την ανυπαρξία μου,
κι έτσι χρησιμοποιώντας τ’ όνομά σου, μπορώ να πω
ότι τέλειωσα πια να κρύβω διαρκώς το πρόσωπό μου
και να ξαναεμφανίζομαι αναφωνώντας «Τσα!»
για να διασκεδάσω κάτι ανακλαστικό παρά ανθρώπινο.

Βλέπεις, Μάριο, έχω μόνο μάτια
για να καταχωνιάσω την αλήθεια του εαυτού μου,
και της υπομονής μου τα καπόνια
χρειάζονται πως και πως έλεγχο αγάπης.
Οι ελπίδες μου; Ευθείες,
η απόσταση μεταξύ τους ν’ αυξάνεται
με την απόσταση τους από τον πόθο,
σαν μερκατορική προβολή.

Ένα όνομα είναι αυτό που χρειάζομαι για να σπρώξω μακριά
τη μοναξιά μου ως το θάνατο, να μην αισθάνομαι ότι
είμαι κάποιου άλλου της ζωής το κατακάθι.
Τ’ όνομά σου, Μάριο, ήταν αυτή η ζωτική ίντσα πάνω από το ύψος μου,
λαμπερή σαν αστέρι στη κορφή Χριστουγεννιάτικου δέντρου.
Σ’ ευχαριστώ που έβγαλες τη σκουριά από πάνω μου -
και ποτέ μη σκεφτείς ότι έλαβα τ’ όνομά σου επί ματαίω.


από τo περιοδικό Δέλεαρ της Ασημίνας Χασάνδρα

-η πρωτότυπη φωτογραφία του Γιάννη Γκούμα είναι από το
ΠΟΙΕΙΝ-.
9.11.07 0 comments

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

35 ~ ο Aλέξανδρος Παναγούλης στον Πιερ Πάολο Παζολίνι

Alexandros Panagoulis for Pier Paolo Pasolini

***

Στον Πιέρ Πάολο Παζολίνι

Ανθρώπινη φωνή
με ομορφιά ντυμένη
η φωνή σου
Ανθρώπινη και ωραία
αν και σκληρά μιλούσε.

Απλή ανθρώπινη αγάπη
η ζωή σου.
Αγάπη και φόβος για τον Άνθρωπο
για την πρόοδο της πίστης
και την ανάπτυξη που δεν μπορούσες να υποφέρεις.

Κάποιες φορές ακούγοντας
τις λέξεις να φεύγουν από τα χείλη σου
θυμόμουν τους στίχους του Ρεμπώ
"νωρίς ή αργά γεννήθηκα;
τι ήρθα εδώ να κάνω;
Α , όλοι εσείς,
στο θεό προσευχηθείτε για τον δυστυχή".

'Οχι Πιέρ Πάολο
Ούτε νωρίς ούτε αργά γεννήθηκες
μα ήσουνα αμαρτωλός κι έφυγες
την ώρα που η αλήθεια πολεμιέται
την ώρα που τόσοι αγωνίζονται
χωρίς να ξέρουν το γιατί
χωρίς να ξέρουνε πού πάνε.

Την ώρα που οι θρησκείες όψη αλλάζουν
κι οι ιδεολογίες γίνονται θρησκείες
την ώρα που πολλοί φοράνε πάλι παρωπίδες
την ώρα αυτή, εσύ δεν έπρεπε να φύγεις.

μετάφραση από τα ιταλικά: Γιάννης Η. Παππάς


από την Οδό Πανός - τ.117, Ιούλιος 2002
.

Ετικέτες

2.11.07