ποίημα για σένα
Κυριακή 29 Απριλίου 2012
197 ~ ο Πάμπλο Νερούδα για τον Χοακίν Σεπούλβεδα
Pablo Neruda for Joaquín Cifuentes Sepúlveda
***
Απουσία του Χοακίν
Από τώρα, σαν μια αναχώρηση εξακριβωμένη μακριά,
σε νεκρικούς σταθμούς καπνού ή σε μοναχικές προκυμαίες,
από τώρα τον βλέπω να κατρακυλάει στο θάνατό του,
και πίσω του ακούω να κλίνουν οι μέρες του χρόνου.
Από τώρα, απότομα, τον ακούω να φεύγει,
κατρακυλώντας στα νερά του, σε ορισμένα νερά, σε ορισμένο ωκεανό,
κι ύστερα, στο πέσιμό του, σταγόνες σηκώνονται, κι ένας θόρυβος,
ένας καθορισμένος υπόκωφος θόρυβος γεννιέται,
ένα χτύπημα νερού μαστιγωμένο από το βάρος του,
κι από κάποιο σημείο, από κάποιο σημείο ακούω που πηδάνε και καταβρέχουν αυτά τα νερά,
επάνω μου πέφτουν αυτά τα νερά, και ζούνε σαν βιτριόλια.
Η συνήθεια των ονείρων του και οι αχαλίνωτες νύχτες,
η ανυπάκουη ψυχή του, η προετοιμασμένη ωχράδα του
κοιμούνται επιτέλους μαζί του, κι εκείνος κοιμάται,
γιατί στη θάλασσα των νεκρών καταρρέει το πάθος του,
βουλιάζοντας οργισμένα, παγερά σχετιζόμενη.
μετάφραση: Ρήγας Καππάτος
από την Γενική Ανθολογία σύγχρονης
Λατινοαμερικανικής ποίησης 1892-1975 του Ρήγα Καππάτου
εκδ. Εκάτη, 2011
-
Joaquín Cifuentes Sepúlveda
.Ετικέτες Ποιήματα του Πάμπλο Νερούδα
Τετάρτη 18 Απριλίου 2012
196 ~ ο Κωστής Παλαμάς στον Ρήγα Γκόλφη
***
Στο Ρήγα Γκόλφη
Ρήγα Γκόλφη, η φροντίδα σε μαραίνει
του ανήλιαγου, του αγέλαστου γραφείου'
γύρω η χώρα σακάτισσα πεσμένη
στα συντρίμμια τ' αρχαίου νεκροταφείου.
Φαντασμένος, οχτρός, ο νοικοκύρης,
κι ο αργατικός από παντού δεμένος'
του Κάλιμπαν τ' αχνάρια όπου να γύρης,
σέρνεται ο Λόγος, μόρτης πομπιεμένος.
Και πήρα το ραβδί του πελεγρίνου,
ο ασάλευτος. Θαρθής; Ταξιδευτάδες.
Με μέθησε τ' ανάσασμα ενός κρίνου,
μην αργής, καρτεράν οι πρασινάδες.
Λάμπει σαν άστρο και το χαμομήλι'
στα ολάνοιχτα, στα λιόκαλα' περπάτα,
με τα τραγούδια σου' έχουνε του Απρίλη
τ' όνομα, Ρήγα Γκόλφη, και τα νιάτα
Απρίλης του 1911.
Κωστή Παλαμά, Άπαντα, τόμος 5ος.
εκδ. Μπίρη, 1972
ακόμα:
- o
Κωστής Παλαμάς στα Αυτοβιογραφικά
- o
Κωστής Παλαμάς στο γράμμα σε χαρτί
.
Ετικέτες Ποιήματα του Κωστή Παλαμά
Σάββατο 7 Απριλίου 2012
195 ~ ο Βίκτωρ Κοράλ στον Κωνσταντίνο Π. Καβάφη
Victor Coral for Constantine P. CavafyΚαβάφης
Ένας φίλος σου είπε κάποτε
Πως τα ποιήματά σου είναι σαν βάθρα
Χωρίς αγάλματα αλλά εγώ σε είδα
Να περπατάς αργά, λίγο γερτός
Ανάμεσα σε ανώνυμα μαυσωλεία και πεσμένες στήλες
Με σταυρούς και χρονολογίες δίχως ονόματα
Ένα δρομάκι που έχουν κλείσει τα χορτάρια ένα
Κι άλλο πουλί που τραγουδάνε στο θολό φως
Κάποιου λυκόφωτος.
Επίσης σε είδα -όπως σε ένα από τα ποιήματά σου-
Στεφανωμένον με χρωματιστά γυαλιά
Λουσμένον με αρώματα και σπάνιες πούδρες
Μια ανήσυχη μορφή που περικόβει τους χιτώνες της
Μόλις λουσμένους ενάντια στο λιγοστό φως
Κάποιου σπιτιού της Βηρυτού ή της Αλεξάνδρειας.
Σε είδα σε πολλές εικόνες και παρ' όλα αυτά
Δε σε είδα να γελάς
Ή να διευθύνεις κάποια σημαντική επιχείρηση:
Ποτέ δεν είχα μια οριστική μορφή δίκη σου.
Σε βλέπω πάντα σ' ένα καφενείο
Με τη χωρίστρα σου και το μισοχαμόγελό σου
Κοιτάζοντας στα μάτια τ' αγόρια που περνάνε
Επιθυμώντας τη χαμένη λαμπρότητα των σωμάτων.
μετάφραση: Ρήγας Καππάτοςαπό την Γενική Ανθολογία σύγχρονης
Λατινοαμερικανικής ποίησης 1892-1975 του Ρήγα Καππάτου
εκδ. Εκάτη, 2011 .Ποιήματα για τον Κ. Π. Καβάφη 1.
Ετικέτες Ποιήματα για τον Κ. Π. Καβάφη 2