ποίημα για σένα

Pablo Neruda for Joaquín Cifuentes Sepúlveda

***

Απουσία του Χοακίν
Από τώρα, σαν μια αναχώρηση εξακριβωμένη μακριά,
σε νεκρικούς σταθμούς καπνού ή σε μοναχικές προκυμαίες,
από τώρα τον βλέπω να κατρακυλάει στο θάνατό του,
και πίσω του ακούω να κλίνουν οι μέρες του χρόνου.
Από τώρα, απότομα, τον ακούω να φεύγει,
κατρακυλώντας στα νερά του, σε ορισμένα νερά, σε ορισμένο ωκεανό,
κι ύστερα, στο πέσιμό του, σταγόνες σηκώνονται, κι ένας θόρυβος,
ένας καθορισμένος υπόκωφος θόρυβος γεννιέται,
ένα χτύπημα νερού μαστιγωμένο από το βάρος του,
κι από κάποιο σημείο, από κάποιο σημείο ακούω που πηδάνε και καταβρέχουν αυτά τα νερά,
επάνω μου πέφτουν αυτά τα νερά, και ζούνε σαν βιτριόλια.

Η συνήθεια των ονείρων του και οι αχαλίνωτες νύχτες,
η ανυπάκουη ψυχή του, η προετοιμασμένη ωχράδα του
κοιμούνται επιτέλους μαζί του, κι εκείνος κοιμάται,
γιατί στη θάλασσα των νεκρών καταρρέει το πάθος του,
βουλιάζοντας οργισμένα, παγερά σχετιζόμενη.

μετάφραση: Ρήγας Καππάτος


από την Γενική Ανθολογία σύγχρονης
Λατινοαμερικανικής ποίησης 1892-1975 του Ρήγα Καππάτου
εκδ. Εκάτη, 2011

- Joaquín Cifuentes Sepúlveda
.

Ετικέτες Ποιήματα του Πάμπλο Νερούδα