***
Στο Δροσίνη
(στέλνοντάς του το βιβλίο
των "Πεντασύλλαβων")
Πώς αλλιώς
να σε πω; Ο συνοδοιπόρος,
χαίρε, ο πιο γερός, ο πιο παλιός
για τ' ανέβασμα στου Τραγουδιού
τ' Αγιονόρος.
Με το γέλασμα του παιγνιδιού
με το γνοιάσιμο του κόπου
δουλεμένο το βιβλίο μου καρτερεί
τη ματιά σου, θρέμμα ανθρώπου
που δεν είναι στη ζωή του μια στιγμή,
μια χαρά στην ύπαρξή του, δίχως
να ταράζη του τη σκέψη ο στίχος.
από την Ποιητική Ανθολογία του Λίνου Πολίτη, βιβλίο έκτο.
εκδ. Γαλαξία, 1967
.Ετικέτες Ποιήματα για τον Γεώργιο Δροσίνη, Ποιήματα του Κωστή Παλαμά
***
Η βρύσηστον Θανάση Κωσταβάραη βρύση στέρεψε
το βράδυ εκείνο το βαθύ
που έσφαξαν κοντά
τον αντάρτη Μάνθο Καρατόγια
κι ύστερα πλύναν τα μαχαίρια
με νερό και φύγανε
από τότε λένε
πολλές φορές κουβάλησαν
συνεργεία γεωτρύπανα
να φέρουν πίσω το νερό
μα το νεράκι έβαλε φτερά
και πέταξε
μόνο μεθάνιο στη φωλιά του
και υδράργυρος
«ω ας διψούν αιώνια ας διψούν»
λεν πως ακούγεται σαν στεναγμός
τα βράδια κοντά στη βρύση
«ω ας διψούν αιώνια ας διψούν
αυτοί που πλένουν το αίμα με νερό
αυτοί που κόβουν»
από το βιβλίο του Βαγγέλη Κάσσου Η πείρα του θανάτου
εκδ. Ίνδικτος, 2002.
Ετικέτες Ποιήματα του Βαγγέλη Κάσσου
***
Η Σαπφώ του κεφαλαίου ΤαυΚαημένη μου Σαπφώ!
Χθες μίλησε για σένα
ο κύριος Βου. Τατάκης!
Και μας εξήγησε,
με πλήρη δοκουμέντα,
ότι κακώς σού λένε
πως ήσουνα λεσβία!
Κ' εγώ
καθώς τον άκουγα,
γλείφοντας μία μέντα,
εχασμουρήθηκα πλειστάκις.
Και για πικρή παρηγορία
σκεπτόμουνα: Τι παρεξήγησις!
Και τα μικρά κορίτσια
που αγάπησες πολύ
και δ ε ν με αγαπάνε;..
από την Ανθολογία της Νεοελληνικής Γραμματείας
του Ρένου Ηρακλή Αποστολίδη.
Ετικέτες Ποιήματα για την Σαπφώ