***
Η βρύσηστον Θανάση Κωσταβάραη βρύση στέρεψε
το βράδυ εκείνο το βαθύ
που έσφαξαν κοντά
τον αντάρτη Μάνθο Καρατόγια
κι ύστερα πλύναν τα μαχαίρια
με νερό και φύγανε
από τότε λένε
πολλές φορές κουβάλησαν
συνεργεία γεωτρύπανα
να φέρουν πίσω το νερό
μα το νεράκι έβαλε φτερά
και πέταξε
μόνο μεθάνιο στη φωλιά του
και υδράργυρος
«ω ας διψούν αιώνια ας διψούν»
λεν πως ακούγεται σαν στεναγμός
τα βράδια κοντά στη βρύση
«ω ας διψούν αιώνια ας διψούν
αυτοί που πλένουν το αίμα με νερό
αυτοί που κόβουν»
από το βιβλίο του Βαγγέλη Κάσσου Η πείρα του θανάτου
εκδ. Ίνδικτος, 2002.
Ετικέτες Ποιήματα του Βαγγέλη Κάσσου