***
Επιστολή
Ι.
Φάσμα περίπλοκο, Ρώμε Φιλύρα,
σ' αγάπησα, σε διάβασα πολύ -
μα πώς να τό 'ξερες; ποτέ δεν πήρα
το θάρρος να σου στείλω επιστολή.
(Κι άλλωστε τι να να σου 'γραφα; Τη φύρα
των στίχων, το κενό πίσω άπ' τον κρότο -
τα ξόρκισες αυτά στον Πιερότο.)
ΙΙ.
Μα τώρα - τώρα ήγγικεν, που λένε,
η ώρα... Κάτι άδειο νοσταλγώ
που δεν μπορεί να λιώσει ώστε να κλαίνε
κι άλλοι... Από το κλάμα θα πνιγώ
μόνος - μες στο δωμάτιο σαν να καίνε
σκουπίδια... Κι όλο χάνω βάρος... Ή
μήπως είν' έτσι πάντοτε η ανάρρωση;...
ΙΙΙ.
Θυμάσαι; Σαν ευκάλυπτος θροΐζει
το πρωινό - και μένεις στο κρεβάτι...
Σου βάζουν βίξ, το φάρμακο πικρίζει
μα κάτω άπ' το σεντόνι κρυφά κάτι
διαβάζεις... Βήχεις - και σου μουρμουρίζει
κάποιος... Μαμά;... Μπαμπά;... Κανείς δεν μένει
κοντά μου, ν' απορεί και να με ψέλνει;
IV.
Κανείς δεν θα ρωτήσει πια τι να 'χει
τούτος και αδυνάτισε, τι θέλει...
Ανάρρωση! Απο τι; Απο ποια μάχη;
Χωρίσαν την κερήθρα από το μέλι,
μου 'μεινε μόνο ο πόνος, η στηθάγχη -
μου 'μεινε κάτι πoυ δεν το θυμάμαι,
μα με βαραίνει -ακούς;- και το φοβάμαι...
V.
Γι' αυτό καi απευθύνομαι σε σένα,
που ξέρεις από βάραθρα και τρέλα:
τους έδωσες μορφή, κι ηχούσαν ξένα
τα λόγια σου σαν των παιδιών... Ναι, γέλα.
γέλα ξανά - μα παίξε με κι εμένα!
[...]
-βασισμένο στο ποίημα του W.H.Auden: Letter to Lord Byron-
(από το βιβλίο Περί των γάμων υδραργύρου και θείου
εκδ. ύψιλον/βιβλία 2001)
- ο Ρώμος Φιλύρας, στα
αυτοβιογραφικά
.Ετικέτες Ποιήματα για τον Ρώμο Φιλύρα
***
Για τον Νίκο Καρούζο
Καημένε Νίκο
τι ζωή ήταν κι αυτή
κατατρεγμένος από τους Κατσιμπαλήδες
οι πλούσιοι φτύναν πάνω στη φτώχεια σου
όμως εσύ καλά έκανες
έπινες τα ουζάκια σου
κι όλους αυτούς τους μούντζωνες
και πριν να φύγεις
πρόφτασες κι αρπάχτηκες
από ένα κάτασπρο σύννεφο
από ψηλά τώρα από το σύννεφο αυτό κοιτάζεις
την αθανασία σου.
από τη συλλογή "Έκτοτε" 1996
Μίλτου Σαχτούρη: Ποιήματα 1980-1998
εκδ. Κέδρος, 2001
.
.
Ετικέτες Ποιήματα για τον Νίκο Καρούζο, Ποιήματα του Μίλτου Σαχτούρη