Alfonso Gatto for Constantine P. Cavafy
***
Ένα λουλούδι για τον Καβάφη
Ένας άνδρας σαν κι εσένα, κουρασμένος,
με την ίδια λαχτάρα να είναι ακόμη
πιο μόνος απ' ότι είναι με τις σκέψεις του,
να τακτοποιεί προσεκτικά με τα χέρια του
το φλιτζάνι, το ποτήρι, το τεφτέρι με τα ποιήματα,
να λαμποκοπά στα γυαλιά του η γενναία τρυφερότητα
με την οποία εξεμέτρησε το βίο του:
ιδού, μέσα στο ψύχος του ντροπαλού
Οκτώβρη το λουλούδι που σου κομίζω.
Το γλυκό εμπόριο της πλήξης
είναι το κουφέτο της σκέψης που αναμασάς
με τη στυφή βραδύτητα του βλέμματος
να παρατηρείς, να σημειώνεις και να μην ολοκληρώνεις
όπως έλεγες, τη νωχελική σοφία του έρωτα.
μετάφραση: Σωτήρης Παστάκας
από την Ανθολογία Ιταλικής Ποίησης, Ταξίδι στην όμορφη χώρα
εκδόσεις Οδός Πανός, 2011
.
Ποιήματα για τον Κ. Π. Καβάφη 1
.
Ετικέτες Ποιήματα για τον Κ. Π. Καβάφη 2
***
Στον Διονύση Καρατζά
Μικρά διεστραμμένα πνεύματα, διαβόλια μάλλον, μου τραβούν τις νύχτες τα σεντόνια και, όταν δεν ξυπνώ, τραβούνε την ψυχή μου από τις άκρες, τα βλέφαρα μού ανοίγουν με το ζόρι. «Τι έκανες, τι έκανες, πες, στη ζωή σου τι έκανες;», ρωτούν σχεδόν τραγουδιστά. «Έγραψα ποιήματα», απαντώ, πιστεύοντας πως φτάνει αυτό για να μ' αφήσουν ήσυχο. «Χαρά στο πράγμα!», λένε, καγχάζοντας, τα πνεύματα. «Τα ποιήματα είναι πουλιά χωρίς φτερά, χωρίς λαλιά. Έκανες κάτι πιο σημαντικό;» «Έχτισα ένα σπίτι», απαντώ, ελπίζοντας ότι αυτό θα τους φανεί σημαντικό και σοβαρό. «Χαρά στο πράγμα!», επιμένουν τα διαβόλια. «Όλος ο κόσμος έχει έναν τάφο. Έκανες κάτι πιο σημαντικό;» «Φύτεψα δέντρα», λέω εγώ, και είμαι σίγουρος ότι τ' άποστομώνω. Όμως αυτά, εκεί, «Χαρά στο πράγμα!», λένε, «Τα δέντρα είναι τόσο ασήμαντα ταξίδια! Από τη ρίζα ως την κορφή και πάλι πίσω... Μονότονα ταξίδια! Έκανες κάτι πιο σημαντικό;» Τότε κι εγώ πεισμώνω και φωνάζω: «Έγραψα ποιήματα, έγραψα ποιήματα, ποιήματα σερνάμενα πουλιά, χωρίς λαλιά, ποιήματα ερπετά! Μόνο αυτό!»
από την Ακτή, τχ. 49
Χειμώνας 2001
ακόμα:
Ο Αργύρης Χιόνης
- στα Αυτοβιογραφικά και
- στo juke box, η ποίηση στο τραγούδι
.