ποίημα για σένα
Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011
183 ~ ο Μιχάλης Κατσαρός για τον Κωνσταντίνο Π. Καβάφη
***
Μνημόσυνο Κωνσταντίνου ποιητή Αλεξανδρινού
Ο κυρ-Κωνσταντίνος ποιητής Αλεξαντρινός
ετελεύτησεν προ πενήντα ή εκατό χρόνων.
Κι οι κόρες βάλαν γύρω του κυκλάμινα
ασφοδέλους και ασφάκες
αυτές τις κοινές των αγρών
- πού να ξοδέψουν φράγκα και νομίσματα -
κι ούτε μια πέρλα αραβική δε βάλαν
γιατί κι αυτός στο τέλος τίποτα δεν άφησε
ούτε διαμαντικό κι ούτε έστω σεβάσμια περιουσία
παρά μονάχα στίχους και μελετήματα
και βιαστικά τόνε κουβαλήσαν
μαζί με φίλους
τους στίχους του ψελλίζοντας
με ταραχή τόση όση -
τ' άγρια άνθη βλέποντας να φοβερίζουν.
Ο Κωνσταντίνος ποιητής από την Αλεξάντρια
μνημόσυνο από το κονκλάβιο Ρωμαίων
ας λάβει.
από την Οδό Πανός - τχ. 9, Απρίλιος 1983
Περισσότερα:
o Μιχάλης Κατσαρός στα "αυτοβιογραφικά"
.
Ποιήματα για τον Κ. Π. Καβάφη 1
.Ετικέτες Ποιήματα για τον Κ. Π. Καβάφη 2, Ποιήματα του Μιχάλη Κατσαρού
Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011
182 ~ ο Ρώμος Φιλύρας στον Αριστομένη Προβελέγγιο
***
Πορτραίτο
Στον Αριστ. Προβελέγγιο
Στο δρόμο, που το πλήθος τρέχει αδιάφορο
για κάθε ωραίο, αγάλι επερπατούσες,
έμοιαζες σα να σε ύψωνε πνοή
και τίποτα σα να μην εμισούσες.
Το βήμα σου απαλό σαν Απολύτρωση
κ' η όψη σου ολόασπρη σαν κρίνο
κι έπεφτε η λάμψη της ματιάς κι εφάνταζε
το γαληνό χαμόγελό σου εκείνο.
Ένας ιερεύς κάποιας θρησκείας απόκοσμης
ή από του Βελασκέζ το θείο χρωστήρα
ζωγραφισμένος Ανδαλούσιος άρχοντας,
πρόβαινες μέσ' την ανθρωποπλημμύρα.
Στον πολυθόρυβο το δρόμο ένα πρωί σ' αντίκρυσα
όραμα πράο, άυλο της αγιωσύνης
και στην ψυχή μου απόμεινες σαν είδωλο
μιας αιθερίας, ονειρευτής γαλήνης.
από την Βασική Βιβλιοθήκη, τμ. 29ος
εκδ. Αετός, 1954
.
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011
181 ~ ο Κώστας Καναβούρης για τον Αλέξη Τραϊανό
***
Η περιπέτεια του Αλέξη Τραϊανού
Όλο και περισσότερο οι ποιητές μας
εισχωρούνε στη νύχτα.
Στα σκοτεινά προσπαθούν, να εμφανίσουν
τις αναμνήσεις τους σε χαρτί ιλουστρασιόν.
Οι αναμνήσεις γλυστράνε'
πέφτουνε μες στον κίνδυνο και τη σιωπή.
Μερικές φορές ακούγονται καθαρά
τα νερά που υποσκάπτουν τα θεμέλια του χειμώνα.
Τότε οι ποιητές μας κρυώνουν
και ομολογούν, πως ναι:
η νύχτα είναι η πατρίδα μας.-
Το πρωί βρίσκουν τη μνήμη τους κομματιασμένη
και το νεφρό τους στην άκρη της λεπίδας.
-συλλογή: Νυχτολόγιο χειρός-
από την ανθολογία Φώτα πορείας 1, 11 νέοι έλληνες ποιητές
εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1988.
Ετικέτες Ποιήματα για τον Αλέξη Τραϊανό