ποίημα για σένα

***

Στον Άγγελο Σικελιανό, όταν έβγαλε
το "Διθύραμβο του Ρόδου"

Μόλις απ' το Παγγαίον έχω γυρίσει
στο φτωχικό μου απόμερο ροδώνα,
κρούω το διθύραμβό Σου ν' αντηχήσει
και σ' όμοια πίστη γέρνω εγώ το γόνα.
Πέρασα τη φωτιά για να με μυήσει,
σμίγοντας τον αιώνα μ' άλλον αιώνα,
φυλή με τη φυλή, ζήση στη ζήση,
για να φανούν τα σύμβολα τα Μόνα.
Και τον Ορθό Ρυθμό, που μ' άυλο χέρι
μας δίνεις σαν το φως μεσ' απ' τα χρόνια,
βλέπω με μάτι μύστη σαν αστέρι.
Κι άμποτε το μεγάλο Ρόδο αιώνια
να 'ρτεί σ' όλα τα χέρια των ανθρώπων,
σύμβολο ενωτικό χρόνων και τόπων!

Χαλάντρι. Νοέβρης 1932.


από το βιβλίο Φώτος Γιοφύλλης, Ποίηση μισού αιώνα
εκδ. Το Ελληνικό Βιβλίο, 1964
.

Ετικέτες Ποιήματα για τον Άγγελο Σικελιανό, Ποιήματα του Φώτου Γιοφύλλη