ποίημα για σένα

***

Αλληγορία του Δεκέμβρη
του Μιχάλη Γκανά
Γέρνει φορτωμένο χιόνι το κλαδί του έλατου
ματωμένο τρυγόνι, μπορεί να πετάξει πάλι;
γιατί το κρύο σκιάζεται και πίστη δεν αντέχει
ο κάμπος πέρα, ο φλύαρος κόσμος ένα δήθεν

τινάζει τώρα το φτερό στροφή ματαιωμένη
ο ουρανός κάτω το χώμα πάνω ανοιχτή πληγή
σαστισμένο το μάτι στα γκρεμά, κάποτε πτήση
σημείο του καιρού, να βραδιάσει να σωθεί να δει

ξανά την αλήθεια, το φεγγάρι να μπαίνει βαθιά
στο ρέμα, να κουρνιάσει στην τύxη, ένα τίποτα
πούπουλο στην όxθη της νύxτας, τώρα ασημένιος

καθρέφτης — ποτάμι με τους χίλιους κινδύνους, δώσε
όχι το ρόxθο σου αλλά τη φυγή, όχι δόλο
αλλά μουσική να προλάβει η μέρα το πουλί.

από την Ποίηση, τ.20/φθινόπωρο 2002.

Ετικέτες Ποιήματα για τον Μιχάλη Γκανά, Ποιήματα του Γιώργου Βέη