ποίημα για σένα

***

Επίλογος
Πέτρω Κ. Αποστολίδη

Φτωχά γεννάς τραγούδια, πατρίς, φτωχή μητέρα!
Μικρά πουλιά πετούνε μέσ' σε κλουβί στενό,
Οι σταυραϊτοί γυρεύουν ελεύθερον αέρα
Κι' απέραντο ουρανό.

Της αρχοντιάς ο λύχνος ο κρυσταλλένιος φέρνει
Ατάραχη, περίσσια, λευκή φεγγοβολή,
Της φτώχιας το λυχνάρι κάθε πνοή το δέρνει,
Δαδί με λάμψι 'λίγη και με καπνό πολύ.

Όμως θα 'ρθή μια 'μέρα που η πατρίς, μεγάλη,
Τη γλώσσα τη μεγάλη θα βρή μέσ' 'ς την καρδιά
Και θέ να έχουν ταίρι του κλέφτ' οι στίχοι πάλι
Κ' οι Πίνδαροι παιδιά!

Ω ποιηταί που τότε γλυκά θα τραγουδάτε,
—Τι χρόνια μακρυσμένα, τι όνειρο χρυσό!—
Που δε' θα είν' οι δάφνες πικρές και θα τρυγάτε
Αμάραντα τα ρόδα 'ψηλά 'ς τον Παρνασσό,

Ω! μη μας λησμονήτε! Κ' εμείς για σας, αηδόνια,
Φυτέψαμε τις δάφνες και τις τριανταφυλλιές.
Βαστάξαμε κι' αγκάθια εμείς και καταφρόνια,
Για να 'χετε σεις τ' άνθη και τις μοσχοβολιές.

1885


Κωστή Παλαμά Άπαντα, τόμος 1ος.
εκδ. Μπίρη, 1972 (με την επιμέλεια του Ιδρύματος Κωστή Παλαμά)

 [Σημ: Πέτρος Κ. Αποστολίδης είναι το πραγματικό όνομα του Παύλου Νιρβάνα]


ακόμα:
Ο Κωστής Παλαμάς
- στα Αυτοβιογραφικά,
- στo γράμμα σε χαρτί, και
- στα λογοτεχνικά ταξίδια στον κόσμο
.

Ετικέτες Ποιήματα του Κωστή Παλαμά