ποίημα για σένα: 189 ~ ο Κωστής Παλαμάς για τον Συλί Πρυντόμ

ποίημα για σένα

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

189 ~ ο Κωστής Παλαμάς για τον Συλί Πρυντόμ

Kostis Palamas for Sully Prudhomme

***

Sully Prudhomme

Μόλις τo μνήμα σ' έκλεισε, και πριν ακόμα φτάση
απάνου από το μνήμα σου να ξεφυτρώσ' η χλόη,
μια Μούσα ήρθε και κάθησε στο μνήμα σου αποπάνω'
Πολυμνία τάχα ή Ερατώ, Καλλιόπη για Ουρανία;
Πολυμνία μήτε, ούδ' Ερατώ, Καλλιόπη ή Ουρανία.
Δεν ξέρω αν είχε κι όνομα, κορώνα δε φορούσε,
μια Μούσα, και δεν έλαμπε και λύρα δεν κρατούσε,
αστόλιστη κι αφάνταχτη, στα γκρίζα τυλιμένη,
κ' έσφιγγε το 'να χέρι της γραμματικού κοντύλι,
σ' ένα δεφτέρι σκύβοντας, και δεν καλονοούσες,
δουλεύτρα του λογαριασμού κι αν είτανε ή του στίχου.
Και τ' άλλο χέρι αγκάλιαζε δροσάτους μενεξέδες
και τόσο βαθιογάλαζους που φαντάζανε μαύροι.
Μα η δύναμη στα μάτια της, και η χάρη στο γραμμένο
στόμα με τα χειλάκια του, τρεμουλιαστό μπουμπούκι
κι ανήσυχο και σιγαλό, σαν όλα τα μεγάλα
του κόσμου αργορωτήματα, δίχως απόκριση όλα.
Μα η δύναμη στα μάτια της που βλέπαν και δε βλέπαν,
στα μάτια τα λυπητερά, δακρυοπνιμένα μάτια,
που φέγγαν μύρια αχνόφεγγα και χρώμα λες δεν είχαν,
και αφίλητα και ακοίμιστα και πάντα γυρισμένα
στον ουρανό το μέσα μας πιό απέραντο απ' τον άλλο...
Ω Μούσα, εσύ των είκοσι χρονώ μου η ερωμένη!
Και κάτω από τα πόδια της τα κουρασμένα, ω ξένη,
τώρα η ζωή μου σα γρικά να τρίζουνε τα φύλλα
τα χρυσά του χινόπωρου, δε σε ξεχάνει, ω Μούσα!
1907


Κωστή Παλαμά, Άπαντα, τόμος 5ος.
εκδ. Μπίρη, 1972


ακόμα:
- ο Συλί Προυντόμ στους νομπελίστες της λογοτεχνίας
- o Κωστής Παλαμάς στα Αυτοβιογραφικά
- o Κωστής Παλαμάς στο γράμμα σε χαρτί
.

Ετικέτες

1.2.12

0 Comments:

Δημοσίευση σχολίου

<< Home