ποίημα για σένα: 130 ~ ο Ευγένιος Αρανίτσης για τον Ηλία Λάγιο

ποίημα για σένα

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

130 ~ ο Ευγένιος Αρανίτσης για τον Ηλία Λάγιο

***

ενθάδε κείται ο ποιητής μας ηλίας λάγιος
που κάποιοι είπαν πως είν' αλήτης και κάποιοι άγιος.
όλη και όλη η περιουσία του: ένας πλάγιος
τρόπος του λέγειν. ήταν ο στόχος του πάγιος:
να κατουρήσει στου ποιήματος το πηγάδι. ως
τώρα απέτυχε. διαβάτη, φάρσα' ο τάφος άδειος.


από το Καλοκαίρι στον σκληρό δίσκο
εκδ. Νεφέλη, 2002
.
4.3.10

6 Comments:

η αγάπη σας για τις τέχνες και ειδικά για την ποίηση είναι φανερή, σας αξίζουν συγχαρητήρια για την προσπάθεια σας! σας αφιερώνω ενα απόσπασμα απο την συλλογή μου που θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς ημέρες (σε ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ) με τον τίτλο "ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ" η οποία είχα την τύχη να αναγνωριστεί απο το κοινό, να μελοποιηθεί και να απαγγελθεί απο γνωστούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες του μουσικού και θεατρικού χώρου...

(απόσπασμα απο το ποίημα ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ, ειδικά αφιερωμένο στην ανθρωπιστική οργάνωση "ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ", η οποία είναι και επίσημος χορηγός μου)

...να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,
να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου
απο τα μάτια των παιδιών,
με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,
και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη
να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου
.....
να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,
να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!
γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού
μάτια μικρού παιδιού...
......
είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου
και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,
στην άκρη κάποιου μύθου
ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς
ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,
.....
στην προβλήτα της Ιστορίας
θα δέσουμε και εμείς,
ας είναι να γίνει με ειρήνη…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
http://www.iparho.blogspot.com

Κυριακή, Μαρτίου 14, 2010 10:44:00 π.μ.  

Kύριε Σαρημανώλη, ευχαριστώ για την αφιέρωση και εύχομαι καλή επιτυχία και στην δεύτερη έκδοση της συλλογής σας.

Ωστόσο, επειδή μου δημιουργήθηκε μία απορία, επιτρέψτε μου να την εκφράσω με το δικαίωμα του φορολογούμενου πολίτη. Να σημειώσετε, παρακαλώ, ότι δεν έχει να κάνει μ' εσάς ή τα βιβλία σας, αλλά με την ΜΚΟ: πώς γίνεται μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση που αναζητά κρατικές χορηγίες να χορηγεί στην συνέχεια τρίτους; Kαι μάλιστα τρίτους που η δραστηριότητά τους - η λογοτεχνική εν προκειμένω - δεν σχετίζεται με τους σκοπούς της;

Δευτέρα, Μαρτίου 15, 2010 6:51:00 μ.μ.  

γειά σας,
επιτρέψτε μου να ζητήσω συγνώμη για την αργοπορία της απάντησης μου, για να σας λύσω την απορία η Μ.Κ.Ο. σαν χορηγός μου δεν με "χρηματοδοτεί", κάθε άλλο, εγώ τους δίνω κάποιο ποσό απο τα πνευματικά δικαιώματα που μου αναλογούν γιατί αναγνώρισαν την αξία του έργου μου και το υποστηρίζουν...

επιτρέψτε μου να σας ζητήσω να δείτε στο blog μου που έχουν αναρτηθεί σχετικά video με αποσπάσματα απο το CD που θα περιλαμβάνεται στην δεύτερη έκδοση
και να μου πείτε την γνώμη σας, θα με ενδιέφερε πραγματικά πολύ...

Τετάρτη, Μαρτίου 31, 2010 8:04:00 π.μ.  

Να ζητήσω κι εγώ, με την σειρά μου, συγγνώμην για την καθυστέρηση της απάντησής μου.

Ώστε οι "Γιατροί του Κόσμου" είναι κάτι σαν χορηγός επικοινωνίας. Ξέρετε, σας ρώτησα επειδή διατηρώ πολλές επιφυλάξεις για πολλές από τις Μ.Κ.Ο. Θα γνωρίζετε κι εσείς, άλλωστε, ότι πολλές από αυτές είναι κρατικοδίαιτες και εξυπηρετούν άλλες επιδιώξεις από αυτές που προβλέπει η ΥΔΑΣ, χωρίς να έχουν διαφανή οικονομικά.

Θα επισκεφθώ το μπλογκ σας σύντομα. Σας ευχαριστώ.

Παρασκευή, Ιουνίου 04, 2010 12:53:00 μ.μ.  

«Οπότε, ο Λάγιος πέθανε μη αντέχοντας το πήγαιν'-έλα μεταξύ ζωντανών και νεκρών, και τώρα πρωταγωνιστεί στην τελευταία από τις παρεξηγήσεις που ο ίδιος σκηνοθέτησε, δηλαδή ως προς το γεγονός ότι ενώ νομίζουμε ότι τον σκεφτόμαστε εμείς, είναι εκείνος που μας σκέφτεται.»

Έτσι περιγράφει ο Ευγένιος Αρανίτσης το θάνατο του Ηλία Λάγιου, στις 5 Οκτωβρίου του 2005, λίγες μέρες μετά το τραγικό συμβάν. (Ηλίας Λάγιος, διπλά νεκρός,(11/11/2005 «Βιβλιοθήκη») και Γλώσσες που δεν μιλήθηκαν, (18/11/2005 «Βιβλιοθήκη»).

Δύο χρόνια μετά επανέρχεται (Ανανέωση χρόνου ομιλίας δύο φίλων,04/11/2007 «7»):

«Ζέφυρος ειρήνης• αν ο Λάγιος ήταν παπάς, θα έδινε τη Μετάληψη στα δελφίνια. Πέθανε στις 5 Οκτωβρίου, ημέρα των γενεθλίων μου. Στη διαθήκη του (δηλαδή στην ποίησή του) άφησε εντολή να γράψω τα παραπάνω, καθώς και τις οκτώ λέξεις που ακολουθούν, όσες και τα υλικά που χρειάστηκαν για να οικοδομηθεί ο γλωσσικός πύργος της Βαβέλ σύμφωνα με την παράδοση - και οι λέξεις είναι: Μην αγαπάς τον πλησίον, αλλά πλησίασε τον αγαπώντα!»

Πέμπτη, Ιανουαρίου 20, 2011 5:15:00 μ.μ.  

"Οπότε, ο Λάγιος πέθανε μη αντέχοντας το πήγαιν'-έλα μεταξύ ζωντανών και νεκρών"

Λάγιος ελευθερωθείς, όπως λέει ο Γιώργος Μπλάνας στο e-poema.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 02, 2011 1:10:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home