***
Σονέτο Στον πολυαγαπημένο μου ΝαπολέονταΤου πόθου πηγές,
μια νιότη γυμνή,
του δρόμου θέλγητρο
προς τ’ άγνωστο πάντα,
μαδημένα τριαντάφυλλα
στης αγάπης το διάβα
κι αγάπες βρεγμένες
σε δάκρυα, πάντα…
Είμαστε, Ναπολέων,
ταξιδιώτες κυνηγημένοι;
Ω, τίποτ’ άλλο δεν είμαστε
παρ’ άνθρωποι μόνο,
που προσπάθειά τους υπερτάτη
ο έρωτας είναι ή ο θάνατος.
Ελληνική απόδοση από τον Γ.Ι.Φουσάρα του ποιήματος Sonnet που γράφτηκε στα γαλλικά.
από τo βιβλίο Μ. Παπανικολάου: Τα ποιήματα
εκδ. ΠρόσπεροςAναδημοσίευση από το blog Gay Bιβλιογραφία στα Ελληνικά (No.183) .Ετικέτες Ποιήματα για τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη