ποίημα για σένα
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
129 ~ ο Σωτήρης Σκίπης στον Κωστή Παλαμά
*** 
Στον Κωστή Παλαμά
Μέσ' από τα κάγκελλα τ' αόρατα
της απέραντής μας φυλακής,
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής
κι έπεσες σα δρυς
από τα χτυπήματα
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα
της καινούργιας Χαραυγής.
Κι έπεσες καθώς από σεισμό
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα
κάποιου πανάρχαιου ναού.
Σα ναός, οπού χτυπιέται
απ' τα βόλια των βαρβάρων.
Σαν τον Παρθενώνα,
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.
Μάτια στερεμένα από τις τόσες
συμφορές,
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.
Θα σε κλάψουνε μια μέρα
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν
έναν - ένα,
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους
κι αντικρύσουν τι ερημιές
εσκορπίσανε στο διάβα τους
σ' αναρίθμητες καρδιές.
Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου
το Αχερούσιο, το στερνό,
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.
Ο καθένας ένα στίχο σου
ψέλνοντας μελωδικό,
σε ξεπροβοδάνε
με τα μύρια σου τραγούδια,
που βουίζουν σα μελίσσια
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,
ω μεγάλε ραψωδέ μας.
από την Νεοελληνική Ποιητική Ανθολογία, του Παπύρου
(Πάπυρος Πρεςς, 1971)
.
Ετικέτες Ποιήματα για τον Κωστή Παλαμά
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
128 ~ ο Πέτρος Ανταίος στον Δαυίδ Σαμόηλοφ
Petros Antaios for David Samoylov
*** 
Όμηρος
Στο Δαυίδ Σαμόηλοφ
Προσπάθησε να δει τον κόσμο βαθιά,
με μάτια που ξεφλούδιζαν όλους τους μανδύες,
βαθιά, ως τα φλεγόμενα
κι ερημικά έγκατά του. Τα μάτια του
γιόμισαν δάκρυα.
Επιχείρησε ξανά και ξανά, ώσπου ένιωσε:
Ο Όμηρος
δε γεννήθηκε
τυφλός.
από το βιβλίο Πέτρος Ανταίος, Ποιήματα
εκδ. Οδυσσέας, 2001
.
*** 
Όμηρος
Στο Δαυίδ Σαμόηλοφ
Προσπάθησε να δει τον κόσμο βαθιά,
με μάτια που ξεφλούδιζαν όλους τους μανδύες,
βαθιά, ως τα φλεγόμενα
κι ερημικά έγκατά του. Τα μάτια του
γιόμισαν δάκρυα.
Επιχείρησε ξανά και ξανά, ώσπου ένιωσε:
Ο Όμηρος
δε γεννήθηκε
τυφλός.
από το βιβλίο Πέτρος Ανταίος, Ποιήματα
εκδ. Οδυσσέας, 2001
.
